Από παλιά…
Τα παλαιότερα χρόνια τα μονοπάτια αποτελούσαν τους κεντρικούς άξονες επικοινωνίας μεταξύ των χωριών και των κατοίκων τους. Είχαν μεγάλα μήκη και περνούσαν από δάση, ποτάμια, πηγές, φαράγγια, βουνά, αρχαιολογικούς χώρους, οικισμούς και καταλύματα. Από τα μονοπάτια οι κάτοικοι μπορούσαν να μετακινηθούν από το ένα χωριό στο άλλο, να πάνε στα κτήματα ή στις στάνες τους και να μεταφέρουν τα κοπάδια τους το χειμώνα προς τους κάμπους και το καλοκαίρι προς τα βουνά. Γι΄αυτούς του λόγους η διατήρησή τους ήταν ζωτικής σημασίας για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής και η συντήρησή τους απαραίτητη.
Στο σήμερα…
Με το πέρασμα των χρόνων και την κατασκευή του οδικού δικτύου η «αίγλη» των μονοπατιών άρχισε να φθίνει. Ερχόμενοι στο σήμερα κάποια από αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν ενώ κάποια άλλα έχουν αρχίσει να «χάνονται» εντελώς από το χάρτη των μονοπατιών. Στην αντίπερα όχθη η ανάγκη για επαφή με τη φύση ειδικά των ανθρώπων στων αστικών περιοχών είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Οι δυσκολίες της καθημερινότητας, το αυξανόμενο στρες, η καθιστική ζωή, η μοναξιά, η ανάγκη για ψυχική ισορροπία και σωματική άσκηση κάνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους να στρέφονται στη φύση για να απολαύσουν τα άπειρα οφέλη της.
O στόχος μας…
Αυτό που χρόνια οραματιζόμαστε και τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει πραγματικότητα είναι η αναβίωση ενός μονοπατιού 180 χιλιομέτρων που θα ενώσει την Αθήνα με τους Δελφούς μέσω του Εθνικού μονοπατιού 022.
Η δημιουργία του μονοπατιού θα αποτελέσει το έναυσμα για την έλευση των απανταχού πεζοπόρων και φίλων της φύσης, από την Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο. Αυτό θα φέρει την αύξηση του εναλλακτικού τουρισμού συνεπώς και την ήπια ανάπτυξη των χωριών της περιοχής με αποτέλεσμα να μειωθεί το φαινόμενο της αστυφιλίας και η περιφέρεια να αποκτήσει και πάλι τη ζωή που της αξίζει!
